Hoofdstuk 5
Eindelijk...
Dan breekt de dag van het eindbal van school aan, ik heb speciaal een nieuwe jurk gekocht en veel geëxperimenteerd met make-up. Gisteren ben ik naar de kapper geweest. Een hele make-over! Maar ik ben heel tevreden over het resultaat. Ik ben echt benieuwd wat Jelle ervan vindt. Over een half uur komt hij me al ophalen dus maak me klaar en bewonder mezelf dan in de spiegel, wauw!
Dan gaat de bel, Jelle staat voor de deur. Ik adem een keer diep uit en stap richting de deur, als hij me ziet valt zijn mond open van verbazing, ik voel dat ik rood wordt. “Wat vindt je ervan?”, vraag ik. Hij stottert en kan met moeite “mooi” uitspreken. Hij kijkt me superverliefd aan. Ik moet lachen en geef hem een kus, doe de deur achter me op slot en dan gaan we op naar het eindbal. Ik heb er zin in!
Het eindbal is in de aula van school, er hangen vuilniszakken voor de ramen, het is donker en er hangen spotlights, op het podium speelt de schoolband. Leuke muziek en af en toe een schuifel nummertje!
Het wordt een super leuke avond en als het feest is afgelopen besluiten we nog even over het strand te wandelen, dat wordt romantisch!
Jelle is zó romantisch, hij houdt de hele tijd mijn hand vast. Ik kijk naar de zee, naar de zon die bijna onder gaat en naar Jelle, mijn vriendje. “Weet je waar ik zin in heb?”, vraagt Jelle. “Ik weet het niet” Even is het stil en dan zegt Jelle: “Een hele lange kus met mijn lieve vriendin” en hij pakt me beet, we raken net elkaars lippen als ik hoor, “hey wat moet dat daar!” Ik kijk achterom en schrik: het is de politie, Jelle had vast allang thuis moeten zijn!
“Wat doen jullie daar nog zo laat alleen op het strand? Volgens mij moeten jullie allang thuis zijn! Kom maar mee.”
De politieagent neemt ons mee in zijn auto, hopelijk krijgt Jelle geen straf, want dat zou dan ook mijn schuld zijn. Maar we komen er gelukkig met een waarschuwing vanaf! We worden beide thuis gebracht..
Het is al laat. Ik haal de make-up van mijn gezicht en poets mijn tanden, ik trek mijn pyjama aan en kruip in bed, het was een lange vermoeiende dag. Maar het was het zeker waard! Tevreden val ik in slaap...
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De volgende dag hebben we vrij omdat gisteren het eindbal was en omdat iedereen natuurlijk super moe is. Ik blijf de hele ochtend in bed liggen, uitslapen is heerlijk! Ik kan er moeilijk uitkomen maar spreek mezelf streng toe, ik neem een hete douche en werk een boterham naar binnen. Wat zal ik vanmiddag eens gaan doen?
Ik besluit naar het zwembad te gaan, het is lekker weer en ik heb het al een poos niet meer gedaan. Ik trek mijn bikini onder mijn kleren aan en loop richting het zwembad, het is ongeveer 10 minuutjes lopen vanaf mijn flat.
Daar aangekomen kom ik een vriendin tegen, nou ja, niet écht een goede vriendin maar een aardig meisje uit mijn klas. Ze moet lachen als ze me ziet, “Hey Laura, wat leuk dat jij er ook bent!”, roept ze. “Hoi Ellen!”, roep ik terug. Ik trek mijn kleren uit en spring in mijn bikini in het water, “bommetjeee!” roep ik. Veel mensen kijken mij boos aan door de spetters die ik rond laat vliegen, oeps.
Ik vermaak me erg met Ellen in het zwembad, na een tijdje gaan we eruit om op te drogen en we praten wat, over het eindbal, over de examens die zijn geweest, de uitslag ervan en hoe de diploma uitreiking zal zijn. Ik merk dat er echt een klik is tussen ons. “Zullen we na onze diploma nog eens afspreken?”, vraag ik. “Tuurlijk, gezellig!”, zegt Ellen.
“Zullen we even naar ‘Drink and Food’ gaan? Je weet wel, dat nieuwe restaurantje om de hoek?”, oppert Ellen, ik vind het een goed idee, we trekken onze kleren weer aan en gaan op weg. Plots roep ik “shit!”. Ellen kijkt me raar aan en vraagt wat er is. “Ik heb helemaal geen geld mee...” Maar Ellen zegt vrolijk dat ze me trakteert, even protesteer ik maar dan geef ik toe, we lopen richting ‘Drink and Food’.
“Mmm, ik wil denk ik een kop koffie...”, zegt Ellen. Ik neem een glas water, dat is goedkoop want ik vind het niet leuk dat Ellen te veel voor mij moet betalen. Het is gezellig om even te praten!
Ellen kijkt op haar horloge en kijkt me verschrikt aan, “het is al half zes! Ik moet snel naar huis!” Ze roept nog een ‘tot morgen’ en rent dan naar het zwembad terug waar ze haar fietst neer had gezet. Ik loop naar huis, ik moet ook nog eten koken. Bah...
Thuis maak ik wat macaroni, lekker makkelijk, ik eet aan tafel. Op deze momenten voel ik me nog wel een beetje alleen, ik mis de gezelligheid van oma. Ze vroeg altijd dingen over school, vrienden enzo. Nu heb ik haar niet meer hier, maar ik kan er beter mee omgaan. Dat heb ik echt voor een groot deel te danken aan Jelle. Ik droom over ons twee later, een eigen huisje in een andere stad, kinderen misschien, een hond? Bijna laat ik mijn macaroni koud worden, snel werk ik het naar binnen.
Ik besluit toch maar mijn huiswerk te doen, ik verveel me toch. Gelukkig is het maar één ding: wiskunde. Ik ben niet zo goed in wiskunde maar sinds Jelle me helpt lukt het beter! En ik moet nog even doorzetten, nog een weekje en dan de diploma uitreiking. Ik buig me over mijn wiskunde en probeer me te concentreren op de laatste sommen van mijn schoolcarrière.
Na wiskunde besluit ik nog even te schilderen, het was een tip van de psychologe maar ik heb er nog steeds niets mee gedaan, echt slecht van me. Ik probeer wat maar al snel weet ik niet meer wát ik eigenlijk aan het schilderen was, het lijkt nergens op vind ik. Maar oefening baart kunst dus ik moet even doorzetten.
Ik neem nog een kop thee en ga dan maar naar bed. Morgen heb ik afgesproken met Jelle om te gaan hardlopen, ik kan het niet en hij wel. Dus hij gaat me trainen, het lijkt me super leuk dus ik ben benieuwd hoe het morgen gaat, hij komt me al vroeg halen dus ik val snel in slaap. Ik ben zo moe van vandaag dat ik geen zin meer heb om me om te kleden...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
De volgende dag staat Jelle vroeg voor de deur, hij is vrolijk en vraagt of ik er zin in heb. “natuurlijk”, zeg ik en we gaan op weg.
Het is heerlijk, en het is nog best vol te houden. We joggen telkens een stukje en dan lopen we weer even om op adem te komen, Jelle is een goede trainer. Na een half uurtje besluit Jelle dat het genoeg is voor vandaag. Ik vind het jammer, ik kon nog best even door maar moet mezelf natuurlijk niet overbelasten. Dus we gaan weer richting huis en dat is ook nog wel een eindje.
Thuis gekomen drinken Jelle en ik wat. “Wil je mijn piano kunsten horen?”, vraag ik hem lachend. “Natuurlijk, ik ben benieuwd!”, zegt Jelle opgewekt. Ik geef hem een soort van concert en hij luistert aandachtig. “echt mooi, heel knap!”, zegt hij en geeft me een applaus.
Na een half uurtje gaat Jelle weer naar huis. Ik ga naar de snackbar en haal een patatje want ik heb geen zin om te koken. Daarna schilder ik nog wat en ga naar bed, het is alweer laat geworden.
Ongeveer een week later is het zover, de examen uitslagen zijn binnen en Jelle en ik zijn allebei geslaagd! Vandaag is de diploma uitreiking, ik ben best nerveus.
Ik sta voor de spiegel en kijk naar mezelf, bah wat is dit ‘kostuum’ lelijk! En die hoed al helemaal, maar het hoort er allemaal bij. Ik moet het maar accepteren.
Jelle en ik hebben voor mijn flat afgesproken, we worden opgehaald door een vriend van hem die al een eigen auto heeft, die had aangeboden ons mee te nemen. We stappen in en rijden voor de laatste keer richting de school...
De diploma uitreiking is mooi, eerst verteld de directeur wat, dan moeten we om de beurt naar voren komen om onze diploma in ontvangst te nemen, ik voel me heel gelukkig als ik de rol in mijn handen heb, eindelijk klaar met school! Ik kan een baan nemen... Het werd ook wel tijd want ik ben al 18 jaren op de wereld en wil meer zien, reizen, een huisje met Jelle, misschien huisdieren? Kinderen? Ik zie het allemaal voor me.
Als de ceremonie afgelopen is lopen Jelle en ik met onze diploma op zak voor de laatste keer de school uit. Nog even sta ik stil, dan trekt Jelle me mee, we gaan naar mijn huis. In de lift geeft Jelle me een zoen. “Je bent mijn schat”, zegt hij. Ik bloos.